به گزارش چی 24 به نقل از مهر خانه: یکی از حوزه‌هایی که زنان درگیری روزمره و پرشماری با آن دارند و اغلب مشکلات آن‌ها در این حوزه مغفول می‌ماند، حوزه سلامت زنان است. از بی‌توجهی سیستم ارائه خدمات سلامت به ملاحظات جنسیتی، فرهنگی و شرعی، تا قوانینی که با توجه به آماده نبودن زیرساخت‌های اجرایی آن می‌تواند خود موجد مسائلی جدی در حوزه سلامت زنان باشد. با این مقدمه، تعدادی از زنان تجربه‌زیسته و نظرات خود در تعامل با سیستم سلامت کشور را در قالب یادداشت‌هایی کوتاه نوشتند که در ادامه می‌خوانید.
زنان در طول زندگی خود از تجرد تا باروری و یائسگی و... چندین بار سر و کارشان به پزشک زنان می‌افتد. بسیاری از این زنان نسبت به حفظ کرامت انسانی‌شان و رعایت مسایل شرعی از سیستم درمانی رضایت ندارند.
توجه به ملاحظات شرعی در حوزه بهداشت و درمان به چند دلیل ضروری است:
1. ما در کشوری با تنوع مذهبی بالا زندگی می‌کنیم. ضروری است تا در برنامه‌ریزی‌ها و تعیین قوانین به این گوناگونی توجه کنیم. رعایت مسایل اصلی و خط قرمزهای ادیان مختلف در پزشکی بسیار مهم است.
2. دین رسمی کشور ما اسلام و مذهب تشیع است. در کشوری که اکثر مراجعان پزشکی مسلمان هستند، لازم است تا فضای بیمارستان، روش‌های درمانی و.. با هماهنگی با احکام دین اسلام صورت بگیرد.
3. در کنار مسایل شرعی و اسلامی، حفظ کرامت نفس بیمار گاهی در فرآیند درمان لحاظ نمی‌شود. انسان خداناباور هم انسان است و تمایل دارد اصول اولیه کرامت انسانی در مورد او رعایت شود.
معاینه داخلی
معاینه داخلی زنان، یکی از مسایلی است که ملاحظات شرعی در آن بسیار مهم است. زنان انتظار دارند حدود شرعی در معاینه و به‌طور کلی در مسایل بهداشت و درمان به پزشکان، پرستاران و به‌یارها آموزش داده شود. زنان بسیاری از این مسأله شاکی هستند که نه تنها برخی حدود شرعی در این رابطه را نمی‌دانند که به درخواست بیمار برای رعایت کردن برخی مسایل بی‌توجه هستند و مورد تمسخر واقع می‌شوند.
معاینه داخلی زمان زایمان هم از نکاتی است که زنان باردار را نگران می‌کند. معاینات مکرر توسط پزشک، ماما و دانشجویان مامایی چقدر ضرورت دارد؟ اگر زنی نخواهد توسط دانشجویان مامایی معاینه شود، به درخواستش ترتیب اثر داده خواهد شد؟ آیا در بیمارستان‌هایی که زیر نظر وزرات علوم قرار دارند، این اجازه وجود دارد که بدون اجازه گرفتن از بیمار، او را توسط دانشجویان، معاینه کنند و فرآیند زایمان را به آن‌ها بسپارند؟
بیهوشی
اکثر زنانی که تجربه زایمان سزارین را دارند می‌دانند که متخصص بیهوشی که در اتاق عمل بالای سرشان حضور دارد، مرد است. در آن شرایط اضطرار که هر چیز کوچکی می‌تواند امنیت روحی و روانی مادر را به‌هم بریزد، حضور یک مرد در حالی‌که لباس اتاق عمل خیلی پوشیده نیست، می‌تواند بر اضطراب مادر بیفزاید. به نظر می‌رسد این امر ضروری است که حق انتخاب جنسیت متخصص بیهوشی در بیمارستان‌ها برعهده مادر باشد و این مسأله در فرم پذیرش بیمارستان ذکر شده باشد. یا اگر فعلاً درصد متخصص بیهوشی مرد بیشتر از متخصص بیهوشی زن است، تدبیری اندیشیده شود تا لباس اتاق عمل مادر پوشیده‌تر باشد.
زایمان
حالا که به گان یا لباس مخصوص زایمان رسیدیم خوب است به این مهم هم بپردازیم. شرایط زایمان ناگریز از این است که مادر لباسی راحت، با پایینی باز داشته باشد. اما باز بودن پشت لباس، بسیاری از مادران را هنگام زایمان اذیت می‌کند. به‌خصوص این‌که اکثر زنان باید قبل از زایمان و در فرآیند درد کشیدن، در اتاق زایمان و راهرو پیاده‌روی کنند و ورزش‌های مخصوص را انجام بدهند. اغلب زنان نیز توانایی گرفتن اتاق وی آی پی را ندارند و مجبورند جلوی پرسنل و بقیه مادران باردار ورزش‌ها را انجام دهند. حتی بعد از زایمان در برخی از بیمارستان‌ها زنان با همان وضعیت پوشش توسط خدمه مرد از روی تخت به روی برانکارد منتقل، یا با ویلچر به بخش هدایت می‌شوند. یا باید شرایط بخش زنان بیمارستان را طوری طراحی کرد که پرسنل مرد اجازه حضور نداشته باشد یا باید در مواقع ناگزیر حواس پرستارها به پوشش زائو باشد.
برخی زنان گفته‌اند که برای حفظ پوششان مجبور بوده‌اند در هوای گرم درخواست پتو کنند و آن را تا گردن بالا بکشند. یا ملحفه اضافه درخواست کنند و دور خود بپیچند. بقیه زائوها که آن‌ها را می‌دیدند هم پرسیده‌اند که ملحفه اضافه چطور پیدا کردی؟ به نظر می‌رسد با تدبیری ساده می‌توان از اضطراب مادر در این مورد کم کرد و لباس بهتری طراحی و شرایط محرم‌تری ایجاد کرد.
ویزیت گروهی
در مطب اکثر متخصصان زنان، زنان گروهی ویزیت می‌شوند. چهار نفر چهارنفر می‌روند داخل مطب. خانم دکتر آزمایش یکی را نگاه می‌کند، برای دیگری نسخه می‌نویسد، با دست دیگر سومی را معاینه می‌کند و به چهارمی می‌گوید شرح حال بگو! اگر زنی نخواهد دیگران از خصوصی‌ترین مسایلش آگاه باشند، چه باید بکند؟ دکتر نرود؟ در حالی‌که بزرگ‌ترین مشکل در بیماری‌های زنان خودداری آن‌ها از رفتن به دکتر به دلیل حیای نابه‌جاست، چرا فضا به‌گونه‌ای طراحی می‌شود که همان زنی که حالا آمده دکتر این‌گونه شرمسار و خجالت‌زده شود و از گفتن برخی مسایل خودداری کند؟ مگر مصوبه وزرات بهداشت نیست که هر متخصص باید 20 دقیقه برای هر بیمارش وقت بگذارد؛ چرا نظارتی بر این مسأله نیست؟
گاهی درگیر شدن بقیه با مشکل بیمار ممکن است اوضاع روحی سایر مراجعان را به‌هم بزند. در نظر بگیرید یکی از این چهار نفر که با هم داخل رفته‌اند زنی باشد که نابارور است، دیگری بارداری اولش است، سومی سرطان دهانه رحم دارد و چهارمی هم سرطان پستان! در زمانی که مادر باردار نباید فشار و استرس روحی تحمل کند، با سه بیمار وارد اتاق شده و با مشکلات آن‌ها درگیر می‌شود و از لحاظ روحی به‌هم می‌ریزد. یا خانمی که باردار نمی‌شود با سه خانم باردار برود. اصلاً به این‌گونه مسایل دقت می‌شود؟
هر چند قابل درک است که پزشک متخصص، با زمان محدود و حجم بالای بیمار مواجه است و این در مورد پزشکان مطرح و باتجربه بیشتر است اما صدمات و مشکلات ناشی از معاینه گروهی آن‌قدر مهم است که باید برای آن راهکار و مدل مناسب طراحی شود.
به‌نظر می‌رسد اراده‌ای جدی باید در بدنه وزرات بهداشت و درمان شکل بگیرد تا قوانین و ملاحظات درمانی را با احکام اسلامی و کرامت انسانی مطابقت دهند و الزام اجرایی‌شدنش را در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی دنبال کنند.
انتهای پیام/ 930610
یکی از حوزه‌هایی که زنان درگیری روزمره و پرشماری با آن دارند و اغلب مشکلات آن‌ها در این حوزه مغفول می‌ماند، حوزه سلامت زنان است. از بی‌توجهی سیستم ارائه خدمات سلامت به ملاحظات جنسیتی، فرهنگی و شرعی، تا قوانینی که با توجه به آماده نبودن زیرساخت‌های اجرایی آن می‌تواند خود موجد مسائلی جدی در حوزه سلامت زنان باشد. با این مقدمه، تعدادی از زنان تجربه‌زیسته و نظرات خود در تعامل با سیستم سلامت کشور را در قالب یادداشت‌هایی کوتاه نوشتند که در ادامه می‌خوانید.
زنان در طول زندگی خود از تجرد تا باروری و یائسگی و... چندین بار سر و کارشان به پزشک زنان می‌افتد. بسیاری از این زنان نسبت به حفظ کرامت انسانی‌شان و رعایت مسایل شرعی از سیستم درمانی رضایت ندارند.
توجه به ملاحظات شرعی در حوزه بهداشت و درمان به چند دلیل ضروری است:
1. ما در کشوری با تنوع مذهبی بالا زندگی می‌کنیم. ضروری است تا در برنامه‌ریزی‌ها و تعیین قوانین به این گوناگونی توجه کنیم. رعایت مسایل اصلی و خط قرمزهای ادیان مختلف در پزشکی بسیار مهم است.
2. دین رسمی کشور ما اسلام و مذهب تشیع است. در کشوری که اکثر مراجعان پزشکی مسلمان هستند، لازم است تا فضای بیمارستان، روش‌های درمانی و.. با هماهنگی با احکام دین اسلام صورت بگیرد.
3. در کنار مسایل شرعی و اسلامی، حفظ کرامت نفس بیمار گاهی در فرآیند درمان لحاظ نمی‌شود. انسان خداناباور هم انسان است و تمایل دارد اصول اولیه کرامت انسانی در مورد او رعایت شود.
معاینه داخلی
معاینه داخلی زنان، یکی از مسایلی است که ملاحظات شرعی در آن بسیار مهم است. زنان انتظار دارند حدود شرعی در معاینه و به‌طور کلی در مسایل بهداشت و درمان به پزشکان، پرستاران و به‌یارها آموزش داده شود. زنان بسیاری از این مسأله شاکی هستند که نه تنها برخی حدود شرعی در این رابطه را نمی‌دانند که به درخواست بیمار برای رعایت کردن برخی مسایل بی‌توجه هستند و مورد تمسخر واقع می‌شوند.
معاینه داخلی زمان زایمان هم از نکاتی است که زنان باردار را نگران می‌کند. معاینات مکرر توسط پزشک، ماما و دانشجویان مامایی چقدر ضرورت دارد؟ اگر زنی نخواهد توسط دانشجویان مامایی معاینه شود، به درخواستش ترتیب اثر داده خواهد شد؟ آیا در بیمارستان‌هایی که زیر نظر وزرات علوم قرار دارند، این اجازه وجود دارد که بدون اجازه گرفتن از بیمار، او را توسط دانشجویان، معاینه کنند و فرآیند زایمان را به آن‌ها بسپارند؟
بیهوشی
اکثر زنانی که تجربه زایمان سزارین را دارند می‌دانند که متخصص بیهوشی که در اتاق عمل بالای سرشان حضور دارد، مرد است. در آن شرایط اضطرار که هر چیز کوچکی می‌تواند امنیت روحی و روانی مادر را به‌هم بریزد، حضور یک مرد در حالی‌که لباس اتاق عمل خیلی پوشیده نیست، می‌تواند بر اضطراب مادر بیفزاید. به نظر می‌رسد این امر ضروری است که حق انتخاب جنسیت متخصص بیهوشی در بیمارستان‌ها برعهده مادر باشد و این مسأله در فرم پذیرش بیمارستان ذکر شده باشد. یا اگر فعلاً درصد متخصص بیهوشی مرد بیشتر از متخصص بیهوشی زن است، تدبیری اندیشیده شود تا لباس اتاق عمل مادر پوشیده‌تر باشد.
زایمان
حالا که به گان یا لباس مخصوص زایمان رسیدیم خوب است به این مهم هم بپردازیم. شرایط زایمان ناگریز از این است که مادر لباسی راحت، با پایینی باز داشته باشد. اما باز بودن پشت لباس، بسیاری از مادران را هنگام زایمان اذیت می‌کند. به‌خصوص این‌که اکثر زنان باید قبل از زایمان و در فرآیند درد کشیدن، در اتاق زایمان و راهرو پیاده‌روی کنند و ورزش‌های مخصوص را انجام بدهند. اغلب زنان نیز توانایی گرفتن اتاق وی آی پی را ندارند و مجبورند جلوی پرسنل و بقیه مادران باردار ورزش‌ها را انجام دهند. حتی بعد از زایمان در برخی از بیمارستان‌ها زنان با همان وضعیت پوشش توسط خدمه مرد از روی تخت به روی برانکارد منتقل، یا با ویلچر به بخش هدایت می‌شوند. یا باید شرایط بخش زنان بیمارستان را طوری طراحی کرد که پرسنل مرد اجازه حضور نداشته باشد یا باید در مواقع ناگزیر حواس پرستارها به پوشش زائو باشد.
برخی زنان گفته‌اند که برای حفظ پوششان مجبور بوده‌اند در هوای گرم درخواست پتو کنند و آن را تا گردن بالا بکشند. یا ملحفه اضافه درخواست کنند و دور خود بپیچند. بقیه زائوها که آن‌ها را می‌دیدند هم پرسیده‌اند که ملحفه اضافه چطور پیدا کردی؟ به نظر می‌رسد با تدبیری ساده می‌توان از اضطراب مادر در این مورد کم کرد و لباس بهتری طراحی و شرایط محرم‌تری ایجاد کرد.
ویزیت گروهی
در مطب اکثر متخصصان زنان، زنان گروهی ویزیت می‌شوند. چهار نفر چهارنفر می‌روند داخل مطب. خانم دکتر آزمایش یکی را نگاه می‌کند، برای دیگری نسخه می‌نویسد، با دست دیگر سومی را معاینه می‌کند و به چهارمی می‌گوید شرح حال بگو! اگر زنی نخواهد دیگران از خصوصی‌ترین مسایلش آگاه باشند، چه باید بکند؟ دکتر نرود؟ در حالی‌که بزرگ‌ترین مشکل در بیماری‌های زنان خودداری آن‌ها از رفتن به دکتر به دلیل حیای نابه‌جاست، چرا فضا به‌گونه‌ای طراحی می‌شود که همان زنی که حالا آمده دکتر این‌گونه شرمسار و خجالت‌زده شود و از گفتن برخی مسایل خودداری کند؟ مگر مصوبه وزرات بهداشت نیست که هر متخصص باید 20 دقیقه برای هر بیمارش وقت بگذارد؛ چرا نظارتی بر این مسأله نیست؟
گاهی درگیر شدن بقیه با مشکل بیمار ممکن است اوضاع روحی سایر مراجعان را به‌هم بزند. در نظر بگیرید یکی از این چهار نفر که با هم داخل رفته‌اند زنی باشد که نابارور است، دیگری بارداری اولش است، سومی سرطان دهانه رحم دارد و چهارمی هم سرطان پستان! در زمانی که مادر باردار نباید فشار و استرس روحی تحمل کند، با سه بیمار وارد اتاق شده و با مشکلات آن‌ها درگیر می‌شود و از لحاظ روحی به‌هم می‌ریزد. یا خانمی که باردار نمی‌شود با سه خانم باردار برود. اصلاً به این‌گونه مسایل دقت می‌شود؟
هر چند قابل درک است که پزشک متخصص، با زمان محدود و حجم بالای بیمار مواجه است و این در مورد پزشکان مطرح و باتجربه بیشتر است اما صدمات و مشکلات ناشی از معاینه گروهی آن‌قدر مهم است که باید برای آن راهکار و مدل مناسب طراحی شود.
به‌نظر می‌رسد اراده‌ای جدی باید در بدنه وزرات بهداشت و درمان شکل بگیرد تا قوانین و ملاحظات درمانی را با احکام اسلامی و کرامت انسانی مطابقت دهند و الزام اجرایی‌شدنش را در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی دنبال کنند.
انتهای پیام/ 930610
زنان در طول زندگی خود از تجرد تا باروری و یائسگی و... چندین بار سر و کارشان به پزشک زنان می‌افتد. بسیاری از این زنان نسبت به حفظ کرامت انسانی‌شان و رعایت مسایل شرعی از سیستم درمانی رضایت ندارند.
توجه به ملاحظات شرعی در حوزه بهداشت و درمان به چند دلیل ضروری است:
1. ما در کشوری با تنوع مذهبی بالا زندگی می‌کنیم. ضروری است تا در برنامه‌ریزی‌ها و تعیین قوانین به این گوناگونی توجه کنیم. رعایت مسایل اصلی و خط قرمزهای ادیان مختلف در پزشکی بسیار مهم است.
2. دین رسمی کشور ما اسلام و مذهب تشیع است. در کشوری که اکثر مراجعان پزشکی مسلمان هستند، لازم است تا فضای بیمارستان، روش‌های درمانی و.. با هماهنگی با احکام دین اسلام صورت بگیرد.
3. در کنار مسایل شرعی و اسلامی، حفظ کرامت نفس بیمار گاهی در فرآیند درمان لحاظ نمی‌شود. انسان خداناباور هم انسان است و تمایل دارد اصول اولیه کرامت انسانی در مورد او رعایت شود.
معاینه داخلی
معاینه داخلی زنان، یکی از مسایلی است که ملاحظات شرعی در آن بسیار مهم است. زنان انتظار دارند حدود شرعی در معاینه و به‌طور کلی در مسایل بهداشت و درمان به پزشکان، پرستاران و به‌یارها آموزش داده شود. زنان بسیاری از این مسأله شاکی هستند که نه تنها برخی حدود شرعی در این رابطه را نمی‌دانند که به درخواست بیمار برای رعایت کردن برخی مسایل بی‌توجه هستند و مورد تمسخر واقع می‌شوند.
معاینه داخلی زمان زایمان هم از نکاتی است که زنان باردار را نگران می‌کند. معاینات مکرر توسط پزشک، ماما و دانشجویان مامایی چقدر ضرورت دارد؟ اگر زنی نخواهد توسط دانشجویان مامایی معاینه شود، به درخواستش ترتیب اثر داده خواهد شد؟ آیا در بیمارستان‌هایی که زیر نظر وزرات علوم قرار دارند، این اجازه وجود دارد که بدون اجازه گرفتن از بیمار، او را توسط دانشجویان، معاینه کنند و فرآیند زایمان را به آن‌ها بسپارند؟
بیهوشی
اکثر زنانی که تجربه زایمان سزارین را دارند می‌دانند که متخصص بیهوشی که در اتاق عمل بالای سرشان حضور دارد، مرد است. در آن شرایط اضطرار که هر چیز کوچکی می‌تواند امنیت روحی و روانی مادر را به‌هم بریزد، حضور یک مرد در حالی‌که لباس اتاق عمل خیلی پوشیده نیست، می‌تواند بر اضطراب مادر بیفزاید. به نظر می‌رسد این امر ضروری است که حق انتخاب جنسیت متخصص بیهوشی در بیمارستان‌ها برعهده مادر باشد و این مسأله در فرم پذیرش بیمارستان ذکر شده باشد. یا اگر فعلاً درصد متخصص بیهوشی مرد بیشتر از متخصص بیهوشی زن است، تدبیری اندیشیده شود تا لباس اتاق عمل مادر پوشیده‌تر باشد.
زایمان
حالا که به گان یا لباس مخصوص زایمان رسیدیم خوب است به این مهم هم بپردازیم. شرایط زایمان ناگریز از این است که مادر لباسی راحت، با پایینی باز داشته باشد. اما باز بودن پشت لباس، بسیاری از مادران را هنگام زایمان اذیت می‌کند. به‌خصوص این‌که اکثر زنان باید قبل از زایمان و در فرآیند درد کشیدن، در اتاق زایمان و راهرو پیاده‌روی کنند و ورزش‌های مخصوص را انجام بدهند. اغلب زنان نیز توانایی گرفتن اتاق وی آی پی را ندارند و مجبورند جلوی پرسنل و بقیه مادران باردار ورزش‌ها را انجام دهند. حتی بعد از زایمان در برخی از بیمارستان‌ها زنان با همان وضعیت پوشش توسط خدمه مرد از روی تخت به روی برانکارد منتقل، یا با ویلچر به بخش هدایت می‌شوند. یا باید شرایط بخش زنان بیمارستان را طوری طراحی کرد که پرسنل مرد اجازه حضور نداشته باشد یا باید در مواقع ناگزیر حواس پرستارها به پوشش زائو باشد.
برخی زنان گفته‌اند که برای حفظ پوششان مجبور بوده‌اند در هوای گرم درخواست پتو کنند و آن را تا گردن بالا بکشند. یا ملحفه اضافه درخواست کنند و دور خود بپیچند. بقیه زائوها که آن‌ها را می‌دیدند هم پرسیده‌اند که ملحفه اضافه چطور پیدا کردی؟ به نظر می‌رسد با تدبیری ساده می‌توان از اضطراب مادر در این مورد کم کرد و لباس بهتری طراحی و شرایط محرم‌تری ایجاد کرد.
ویزیت گروهی
در مطب اکثر متخصصان زنان، زنان گروهی ویزیت می‌شوند. چهار نفر چهارنفر می‌روند داخل مطب. خانم دکتر آزمایش یکی را نگاه می‌کند، برای دیگری نسخه می‌نویسد، با دست دیگر سومی را معاینه می‌کند و به چهارمی می‌گوید شرح حال بگو! اگر زنی نخواهد دیگران از خصوصی‌ترین مسایلش آگاه باشند، چه باید بکند؟ دکتر نرود؟ در حالی‌که بزرگ‌ترین مشکل در بیماری‌های زنان خودداری آن‌ها از رفتن به دکتر به دلیل حیای نابه‌جاست، چرا فضا به‌گونه‌ای طراحی می‌شود که همان زنی که حالا آمده دکتر این‌گونه شرمسار و خجالت‌زده شود و از گفتن برخی مسایل خودداری کند؟ مگر مصوبه وزرات بهداشت نیست که هر متخصص باید 20 دقیقه برای هر بیمارش وقت بگذارد؛ چرا نظارتی بر این مسأله نیست؟
گاهی درگیر شدن بقیه با مشکل بیمار ممکن است اوضاع روحی سایر مراجعان را به‌هم بزند. در نظر بگیرید یکی از این چهار نفر که با هم داخل رفته‌اند زنی باشد که نابارور است، دیگری بارداری اولش است، سومی سرطان دهانه رحم دارد و چهارمی هم سرطان پستان! در زمانی که مادر باردار نباید فشار و استرس روحی تحمل کند، با سه بیمار وارد اتاق شده و با مشکلات آن‌ها درگیر می‌شود و از لحاظ روحی به‌هم می‌ریزد. یا خانمی که باردار نمی‌شود با سه خانم باردار برود. اصلاً به این‌گونه مسایل دقت می‌شود؟
هر چند قابل درک است که پزشک متخصص، با زمان محدود و حجم بالای بیمار مواجه است و این در مورد پزشکان مطرح و باتجربه بیشتر است اما صدمات و مشکلات ناشی از معاینه گروهی آن‌قدر مهم است که باید برای آن راهکار و مدل مناسب طراحی شود.
به‌نظر می‌رسد اراده‌ای جدی باید در بدنه وزرات بهداشت و درمان شکل بگیرد تا قوانین و ملاحظات درمانی را با احکام اسلامی و کرامت انسانی مطابقت دهند و الزام اجرایی‌شدنش را در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی دنبال کنند.
انتهای پیام/ 930610
مطالب مرتبط
ارسال نظر
